Αστρί κι Αστρίτσι
|
Θεανώ & Μαριάννα Τζήμα
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες : |
Περιγραφή
Ο Γιώργος Κωτσίνης συναντά τη Θεανώ και τη Μαριάννα Τζήμα μέσα από τραγούδια από τα πέτρινα χωριά της Κόνιτσας. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος προσηλωμένος στην πηγή της μουσικής μας παράδοσης και στα καθαρά νερά της.
Η μάνα, Θεανώ Τζήμα (Γκόσιου το πατρικό της), γεννήθηκε στην Καστάνιανη της Κόνιτσας το 1934, από Καστανιανίτες γονείς και έζησε εκεί ως τις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Όπως ήταν φυσικό για την εποχή εκείνη, τα μόνα μουσικά της ακούσματα ήταν τα παραδοσιακά τραγούδια του τόπου, τα οποία συνόδευαν κάθε κοινωνική εκδήλωση και δραστηριότητα των ανθρώπων, μη εξαιρουμένης και της σκληρής χειρονακτικής εργασίας. Πέραν αυτού όμως, είχε την τύχη ο πατέρας της Βησσαρίων και τα αδέλφια της, να είναι άνθρωποι με μουσικό ταλέντο και γνώστες της μουσικής μας παράδοσης.
Η κόρη, Μαιρηέννη (Μαριάννα) Τζήμα, γεννήθηκε στην Καστάνιανη το 1956 και έζησε εκεί τα πρώτα παιδικά χρόνια. Παρά τα ποικίλα μουσικά της ακούσματα, δεν έπαψε ποτέ να ακούει τους εξαίρετους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες της περιοχής, τη μάνα της, τους θείους και θείες της που τη βοήθησαν να βρει και αυτή το δρόμο της παραδοσιακής μουσικής.
O Γιώργος Κωτσίνης (καλλιτεχνικός υπεύθυνος Σχολής παραδοσιακής μουσικής Ωδείου Φ. Νάκας), από τη Στρατίνιστα Πωγωνίου, είναι από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες της νέας γενιάς στο κλαρίνο.
Δυο λόγια για το έργο…
Το σημαντικό και το ουσιώδες που προσφέρουν οι δημιουργοί αυτού του δίσκου (η Μαριάννα και η Θεανώ Τζήμα και ο Γιώργος Κωτσίνης) αποτελείται από δύο διαφορετικά στοιχεία, που όταν συναντώνται αρμονικά, δίνουν ένα θαυμαστό αποτέλεσμα. Το πρώτο στοιχείο αφορά το κάλλος, την ωραιότητα, την αισθητική φυσιογνωμία της μουσικής που διασώζει η παράδοση και που εμπνέει τους γνήσιους και ευαίσθητους φορείς της. Το δεύτερο και εξαιρετικά σημαντικό, όσο και κρίσιμο, στοιχείο είναι η αλήθεια, η αυθεντικότητα στην υλοποίηση της παραδοσιακής μουσικής, που όσο περνά ο καιρός γίνεται όλο και περισσότερο δυσεύρετη. Εδώ και έναν αιώνα, η διάδοση των δημοτικών τραγουδιών από τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης είχε μεταξύ των άλλων και ορισμένες καθοριστικές συνέπειες σε αυτόν τον τομέα.
Η τεχνολογία έδωσε τη δυνατότητα στον εμπειροτέχνη μουσικό και τραγουδιστή παντού στον κόσμο, όχι μόνο να διδάσκεται την παράδοσή του μέσα από τους διαύλους της, ισχυροποίησε όμως σε μεγάλο βαθμό τον παράγοντα της αναπόδραστης αλληλεπίδρασης μεταξύ των διαφόρων μουσικών ειδών με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται πλέον με ταχύτατους ρυθμούς αυτό που εκτιμάται ως ένας από τους θησαυρούς που μας κληροδοτεί η παράδοση του κάθε τόπου και που δεν είναι παρά ο ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης, το μουσικό και γλωσσικό ιδίωμα, ένα στοιχείο μοναδικό που καθορίζει το «χρώμα», τη «μυρωδιά» και τη «γεύση» της μουσικής κάθε περιοχής, με άλλα λόγια την πραγματική ταυτότητά της. Εννοείται βέβαια ότι και αυτό, μαζί με τόσα άλλα, έχει σήμερα αρκούντως υποτιμηθεί εκ μέρους των παραγόντων εκείνων που χάριν του οικονομικού κέρδους ευτελίζουν την ουσία που μετατρέποντάς την σε αντικείμενο τουριστικού μόνο ενδιαφέροντος. Ωστόσο, το ιδίωμα, το πραγματικό τοπικό χρώμα, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό και για μας σήμερα ιδιαίτερα πολύτιμο.
Αυτό λοιπόν το εν ανεπαρκεία σήμερα αγαθό προσφέρουν και μάλιστα γενναιόδωρα οι συντελεστές του δίσκου αυτού: Το χρώμα. Και ασφαλώς όχι ως απλή εξωτερική εμφάνιση που περιορίζεται στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά ως καλλιτεχνικό αντικείμενο που αντιστοιχεί στις ιδιαίτερες συνθήκες ζωής, που το δημιούργησαν και που ενσωματώνει, μεταξύ άλλων, αξίες που αφορούν την τέχνη.
Γιώργος Ε. Παπαδάκης
Αφιερωμένο στη λαϊκή μούσα που δοξάστηκε, και από τις γυναίκες του τόπου μου, αυτές τις γυναίκες που πέτρα στην πέτρα μεγάλωσαν γενιές, στήριξαν την πολυμελή οικογένεια φροντίζοντας τα χωράφια, τα ζώα, τους ανήμπορους γέρους και τα μικρά παιδιά που δεμένα με σαρμανίτσες τα ‘παίρναν μαζί τους στα χωράφια. Με μόνο όπλο τα δυο τους χέρια και την καρδιά τους, ξεχύθηκαν και έκαναν την κάθε μέρα τους ένα έπος. Πόνεσαν στην ψυχή και στο σώμα, πάγωσαν στα κρύσταλλα του χειμώνα, έλιωσαν στα λιοπύρια του καλοκαιριού και όμως στον ανήφορο για το μάζεμα των ξύλων, τραγουδούσαν «Ας πα’ να ιδούν τα μάτια μου πως τα περνάει η αγάπη μου», αυτές τις γυναίκες τιμώ και αυτά τα τραγούδια που εκείνες τραγουδούσαν ας γίνουν το αόρατο γαϊτανάκι που θα ενώσει τις ψυχές μας.
Μαριάννα Τζήμα
Περιεχόμενα
01. Νύσταξαν τα ματάκια μου (2:54)
02. Πανάγιω – Γάιτα (3:58)
03. Σ’ αγαπώ γαρουφαλιά μου (4:57)
04. Ας πα’ να ιδούν τα μάτια μου (4:10)
05. Βασιλικός μου μύρισε [Του Γιώργη Πάλα] (5:39)
06. Αστρί μου κι Αστρίτσι (4:43)
07. Τι να τον κάνω το ντουνιά [Αναστασία] – Ντάντω (8:19)
08. Ένα μικρό Τουρκόιπουλο (5:28)
09. Ένα πουλί θαλασσινό (5:07)
10. Τι σου είπα και μου κάκιωσες [Λαμπάδα] (2:38)
11. Η λυγερή (7:55)
12. Τρυγόνα (3:49)
13. Αρχοντοπούλα ν’ έπλενε – Νυφιάτικο (5:53)
14. Τζαμάρα – Οργανικό (2:37)
15. Σταθείτε παλληκάρια – Κάτω στα έξι μάρμαρα (9:16)
Συντελεστές
Μουσική επιμέλεια και διασκευές κομματιών: Γιώργος Κωτσίνης
Θεανώ και Μαριάννα Τζήμα: τραγούδι
Γιώργος Κωτσίνης: κλαρίνο και τζαμάρα
Βαγγέλης Κουμζής, Θανάσης Πρεμέτης, Κυριάκος Γκουβέντας: βιολί
Σωκράτης Σινόπουλος: λαύτα και πολίτικη λύρα
Σωτήρης Μπούρμπος, Νίκος Μέρμηγκας: λαούτο
Νίκος Κατσαρός, Σπύρος Αλευρώντας: ντέφι
Φωνητικά: Νίκος Κατσαρός, Σπύρος Αλευρώντας, Βαγγέλης Κουμζής, Γιώργος Κωτσίνης
Ηχοληψία: Ηλίας Λυμπερόπουλος / Studio Ηχείον
Μίξη: Ηλίας Λυμπερόπουλος, Γιώργος Κωτσίνης
Εξώφυλλο, σχεδιασμός έκδοσης: Αντώνης Καπίρης
Κυκλοφορία: Ιούλιος 2005
Δημοσιεύματα
(…) Συνοδοιπόροι των δύο γυναικών (και εξαιρετικών τραγουδιστριών) στο εγχείρημα, ο Γιώργος Κωτσίνης, που είχε την επιμέλεια και παίζει κλαρίνο και τζαμάρα, αλλά και οι έξοχοι μουσικοί Βαγγέλης Κουμζής, Θανάσης Πρεμέτης, Κυριάκος Γκουβέντας, Σωκράτης Σινόπουλος, Σωτήρης Μπούρμπος, Νίκος Μέρμηγκας, Νίκος Κατσαρός και Σπύρος Αλεύρωντας. Πολύ καλή στο είδος της έκδοση, στο ένθετο της οποίας υπάρχουν σπάνιες παλιές φωτογραφίες, ένα διαφωτιστικό κείμενο του Καθηγητή του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων Βασίλη Νιτσιάκου για την πολιτισμική γεωγραφία της περιοχής της Κόνιτσας και μουσικολογικά σχόλια του Γιώργου Παπαδάκη.
Αλέξης Βάκης, περιοδικό Δίφωνο
Φόρμα Παραγγελίας
[contact-form-7 404 "Δεν βρέθηκε"]
