Ηρώνδα Νο 8 – Απτάλικο
|
Δημήτρης Κοντογιάννης & Γιώργος Ξηντάρης
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες : |
Περιγραφή
Ζωντανή Ηχογράφηση με τους
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ και ΓΙΩΡΓΟ ΞΗΝΤΑΡΗ
Έκτακτη Συμμετοχή ΤΟΛΗΣ ΧΑΡΜΑΣ
Στο Απτάλικο, έναν χώρο που τα τελευταία δέκα χρόνια υποστηρίζει έντιμα και με αξιοπρέπεια το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι, ηχογραφήθηκαν δύο βραδιές με τον παλιό, αυθεντικό και παραδοσιακό τρόπο: ζωντανά.
Δύο καλλιτέχνες, που ο καθένας απ’ το δικό του μετερίζι, με ήθος και συνέπεια επί τρεις και πλέον δεκαετίες υπηρετούν τη λαϊκή μας παράδοση, ο Δημήτρης Κοντογιάννης και ο Γιώργος Ξηντάρης, έδωσαν δείγματα υψηλής ερμηνευτικής ικανότητας, όπως κάθε βράδυ, και απέδειξαν ότι μόνο μουσειακά δεν είναι τα τραγούδια που θα ακούσετε.
Ευχάριστη έκπληξη της δισκογραφικής αυτής δουλειάς είναι η παρουσία του Τόλη Χάρμα, που εμφανίζεται μετά από τέσσερις περίπου δεκαετίες, με ένα καινούργιο δικό του τραγούδι, αλλά και με δύο παλιά. Ένας «νέος 88 ετών», όπως ο ίδιος συστήνεται, παραδίδει μαθήματα καλλιτεχνικής συμπεριφοράς.
Ο δίσκος περιλαμβάνει συνθέσεις των Τούντα, Βαμβακάρη, Δελιά, Νταλκά, Παπαϊωάννου, Μητσάκη,Τσιτσάνη, Χιώτη, Χάρμα, Μπακάλη και άλλων, έργα που αντέχουν για πάνω από μισό αιώνα, αποδεικνύοντας την αξία τους με τη διαχρονικότητά τους.
Πολύτιμη η συμμετοχή της Λίλης Ριτσώνη, που στήριξε με τα φωνητικά της την όλη προσπάθεια.
Περιεχόμενα
01. Στου Βόλου τις ακρογιαλιές (Ευ. Μπαλλή-Χ. Βασιλιειάδη) 4:04
02. Κάπελα καταραμένε (Γ. Μαρίνου-Χ. Βασιλειάδη) 3:09
03. Το κλάμα της πενιάς (Μ. Χιώτη-Χ. Κολοκοτρώνη) 3:10
04. Σ’ ένα τεκέ σκαρώσανε (Δ. Περδικόπουλου-Β. Τσιτσάνη) 2:53
05. Αφ’ ότου εγεννήθηκα (Δ. Καρυδάκη-Γ. Δερέμπεη) 2:37
06. Το σφάλμα (Τ. Χάρμα) 3:18
07. Αλήτικα μικρόβια (Τ. Χάρμα) 4:00
08. Γκιουλ΄Τζαμάλ (Λ. Χάρμα) 3:52
09. Ο δραπέτης του Γεντί-Κουλέ (Γ. Μητσάκη) 3:20
10. Τέτοια ζωή με βάσανα (Μ. βαμβακάρη) 2:54
11. Ι. Το χαρέμι στο χαμάμ (Α. Δελιά) ΙΙ. Σάλα-σάλα / Από τα γλυκά σου μάτια (παραδοσιακά Μ. Ασίας) 5:14
12. Μπαμπέσικα μου τα ‘φερες (Β. Ταμβάκη-Α. Βαμβακάρη) 3:55
13. Συρματοπλέγματα βαριά (Μπ. Μπακάλη-Ευ. Παπαγιαννοπούλου) 3:36
14. Άπονη σκληρή γυναίκα (Γ. Παπαϊωάννου-Α. Αντιβάχη) 3:11
15. Που να βρω γυναίκα να σου μοιάζει (Κ. Κοφινιώτη-Α. Νταλκά) 2:54
16. Έκαψα την καλύβα μου (Μπ. Μπακάλη-Κ. Γόντικα) 3:11
17. Κάφτονε Σταύρο κάφτονε (Μ. Βαμβακάρη) 4:12
18. Κι αν γελάω είναι ψέμμα (Σ. Καζαντζίδη-Ευ. Ατραϊδη) 3:36
19. Ειν’ ευτυχής ο άνθρωπος (Δ. Κοντογιάννη) 4:31
Συντελεστές
Τραγουδούν: Δημήτρης Κοντογιάννης (1,4,6,9,11,13,15,16,18,19),
Γιώργος Ξηντάρης (1,2,5,10,12,14,17), Λίλη Ριτσώνη (1,13),
Παναγιώτης Αστεριάδης (1,3), Τόλης Χάρμας (7,8)
Παίζουν οι μουσικοί:
Παναγιώτης Αστεριάδης: μπουζούκι
Τάσος Νικολής: ακορντεόν
Βαγγέλης Χαλάς: βιολί
Θανάσης Σύρος: κιθάρα
Μίλτος Χρυσανθίδης: κιθάρα
Γιάννης Διβόλης: μπαγλαμάς
Γιώργος Κοντογιάννης: μπαγλαμάς
Δημήτρης Κοντογιάννης: κιθάρα και μπαγλαμάς
(1,4,5,6,7,9,13,15,16,18,19)
Βασίλης Διβόλης: κρουστά
Δεύτερες φωνές: Λίλη Ριτσώνη
Ηχογράφηση: Μανώλης Κουμρίδης, Μίξεις: Studio B.R.S.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν ζωντανά στο Απτάλικο στις 16 και 17 Δεκεμβρίου 2004 και στις 6 και 7 Ιανουαρίου 2005
Mastering: Μιχάλης Νικολούδης / Studio Αιολία
Έρευνα αρχείου: Γιάννης Καλαντζής
Επιμέλεια κειμένων, διορθώσεις: Άννα Μπούντα
Σχεδιασμός εξωφύλλου και ενθέτου: Αντώνης Καπίρης
Κυκλοφορία: Απρίλιος 2005
Δημοσιεύματα
Στον μικρό και ιδιαίτερο χώρο του «Απτάλικου», οι Δημήτρης Κοντογιάννης και Γιώργος Ξηντάρης με κέφι και μεράκι δίνουν δείγματα υψηλής ερμηνευτικής ικανότητας σε τραγούδια που μόνο μουσειακά δεν είναι. Οι αλησμόνητες συνθέσεις όλων των κορυφαίων συνθετών που αναφέραμε παραπάνω ξαναζωντανεύουν, από δυό καλλιτέχνες που αγαπούν το καλό ρεμπέτικο τραγούδι, μα πάνω απ’ όλα την φιλοσοφία του.
Νίκος Τσιπλάκης, δικτυακό περιοδικό Flash.gr
(…) Τόσο ο Γιώργος Ξηντάρης όσο και ο Δημήτρης Κοντογιάννης είναι, κατά τεκμήριον, όχι μόνο ξεχωριστοί τραγουδιστές, αλλά ταυτόχρονα και μελετητές του παλαιού λαϊκού τραγουδιού και μάλιστα από τους λίγους που είναι τόσο «ενημερωμένοι» σχετικά με πολλά ζητήματα που αφορούν το «σώμα» και το πνεύμα της μουσικής αυτής.
Η πιο σημαντική απαίτηση που προβάλλει (που λογικά θα πρέπει να προβάλλει) είναι κυρίως καλλιτεχνική. Η ερμηνεία είναι και αυτή πρωτότυπη δημιουργία και ο ερμηνευτής καλείται να μορφοποιήσει το προσωπικό του έργο που έχει, κι αυτό, ένα περιεχόμενο.
Στο δίσκο αυτό, ο Δημήτρης Κοντογιάννης, λιγότερο, και ο Γιώργος Ξηντάρης, περισσότερο, συχνά δεν αποφεύγουν τον σκόπελο της προσήλωσης σε κάποια παλαιά εκτέλεση. Αρκούνται δηλαδή στο «γράμμα» (κάτι που κάνουν βέβαια οι περισσότεροι νέοι τραγουδιστές παλαιών τραγουδιών) με την ιδέα ότι αυτό είναι αρκετό για να «διασωθεί» το πνεύμα μιας εποχής ή ενός συνθέτη. Αλλά αυτό δεν αποτελεί, στο βάθος, παρά μια μηχανική (έστω κι αν είναι υψηλής τεχνικής) αναπαραγωγή ή αντιγραφή της ερμηνείας ενός άλλου καλλιτέχνη.
Για παράδειγμα, είναι πολύ φανερή η «ερμηνευτική» αναφορά του Γιώργου Ξηντάρη στον Στράτο Παγιουμτζή, όταν τραγουδά το «Κάπελα Καταραμένε», αλλά και στον Μάρκο Βαμβακάρη όταν λέει το «Τέτοια ζωή με βάσανα». Η αναφορές σε παλιές εκτελέσεις, το σκιτσάρισμά τους δεν είναι κάτι εκ προοιμίου αθέμιτο, αλλά αν δεν συνοδεύεται ή δεν συμπληρώνεται κι από μια προσωπική ερμηνευτική προσέγγιση-πρόταση, τότε αδικεί τον ερμηνευτή, ιδιαιτέρως μάλιστα αν πρόκειται, όπως εδώ, για τραγουδιστή που διαθέτει ικανότητες, εμπειρία και κυρίως μεράκι και τις καλύτερες των προθέσεων, όπως δείχνει γενικά η δραστηριότητα και η σταδιοδρομία του.
Περισσότερο ανήσυχος στον τομέα αυτόν και πιο διερευνητικός ο Δημήτρης Κοντογιάννης, εμφανίζεται (και όχι μόνο σ’ αυτόν τον δίσκο) πιο τολμηρός επιτρέποντας στον εαυτό του ακόμα και να εκτεθεί σε κινδύνους προκειμένου να παρακάμψει το σκόπελο της «φωτογράφησης» άλλων ερμηνειών. Ανεξάρτητα από το τι πετυχαίνει ή από το πόσο ικανοποιεί το ακροατήριό του, ο τραγουδιστής φαίνεται να αντιλαμβάνεται (και καλώς) ότι σήμερα πια, ύστερα από τόσες επανεκδόσεις και επανεκτελέσεις, κανείς δεν αναζητά μια εκτέλεση κατ’ απομίμησιν του τάδε ή του δείνα παλαιού τραγουδιστή, διότι απλώς προτιμά να ακούσει απ’ ευθείας τον τάδε και τον δείνα αντί κάποιου που απλώς τον μιμείται.
Στο δίσκο συμμετέχει, τιμής ένεκεν, ως τραγουδιστής αλλά και συνθέτης και ένας παλαίμαχος εκπρόσωπος του λαϊκού τραγουδιού, ο Τόλης Χάρμας, με δύο τραγούδια, ένα παλαιό του 1949 κι ένα καινούργιο (ανέκδοτο, όπως σημειώνεται, παρά το ότι συμπεριλαμβάνεται στην… έκδοση).
Γιώργος Παπαδάκης, Εφημερίδα Ελευθεροτυπία 25/5/2005
Φόρμα Παραγγελίας
[contact-form-7 404 "Δεν βρέθηκε"]
