Σταύρος Αβράμογλου
Τραγουδιστής
|
Σταύρος Αβράμογλου Συμετέχει σε : Ιστοσελίδα Καλλιτέχνη : |
Γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε κιθάρα και φωνητική στο Μουσικό Ωδείο της πόλης του, ενώ παράλληλα συμπλήρωνε τις σπουδές του παίζοντας Beatles και Rolling Stones με το γκρουπ των εφηβικών του χρόνων.
Αργότερα, στο στρατό, ανακάλυψε τον πλούτο του λαϊκού τραγουδιού, χάρη στον συστρατιώτη του, Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο συνεργάστηκαν σε μουσικές εκδηλώσεις του λόχου.
Όταν απολύθηκε, ξεκίνησε μαθήματα ορθοφωνίας και αρμονίας στη σχολή του Κώστα Κλάβα ενώ ταυτόχρονα άρχισε να μυείται στο Νέο Κύμα, τραγουδώντας σε μπουάτ. Λίγο αργότερα δοκιμάστηκε επίσης στο ελαφρολαϊκό, με τον πρώτο του δίσκο, Χαμόγελο μου (1980, Ελληνική Εταιρεία Επικοινωνιών), με τραγούδια σε μουσική Σάκη Τσιλίκη και στίχους των Β. Τσιμπούλη και Σ. Μανέτα.
Η καθαρή φωνή του, είχε κάνει ήδη αίσθηση, αλλά η μουσική δεν φαινόταν να αρκεί για τον βιοπορισμό του. Έτσι στράφηκε στο δεύτερο πάθος του, τον αθλητισμό, ως εκπαιδευτής. Παράλληλα τραγουδούσε κι έπαιζε κιθάρα σε ταβερνάκια και φρόντιζε να μελετά. Ώσπου τα τραγούδια του Βαμβακάρη του άνοιξαν την «πόρτα» του ρεμπέτικου και το 2005 κυκλοφόρησε το δεύτερο δίσκο του, Ρεμπέτικο αλφαβητάρι, με τραγούδια των Σκαρβέλη, Χατζηχρήστου, Περιστέρη, Παπαϊωάννου, Βαμβακάρη και άλλων. Μέσα από το «αλφαβητάρι» ήρθε σε επαφή με γνώστες του ρεμπέτικου, τον μελετητή Πάνο Σαββόπουλο και «τη μεγάλη λαϊκή ψυχή», τον Τόλη Χάρμα, που εν συνεχεία «του εμπιστεύτηκε τραγούδια του, χωρίς να υπάρχει καμία συναλλαγή» –όπως λέει ο ίδιος ο Σταύρος Αβράμογλου. Μαζί με τον Χάρμα διαμορφώθηκε μια μεγάλη παρέα από μουσικούς (Μπάμπης Τσέρτος, Σοφία Παπάζογλου, Μανώλης Καραντίνης και άλλοι) και έτσι, στα τέλη του 2006 προέκυψε ο τρίτος του δίσκος, Το τελευταίο μου τσιγάρο (Δίκτυο).
