Χωματόδρομος
|
Βαγγέλης Κορακάκης
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες : |
Περιγραφή
Τραγουδούν:
Βαγγέλης Κορακάκης, Μαρία Σουλτάτου, Ανατολή Μαργιόλα,
Βασίλης Κορακάκης, Ελένη Καπηλίδου, Θοδωρής Στούγιος, Άλκης Μαύρος
Δύο χρόνια μετά τις Λεβέντικες καρδιές, ο Βαγγέλης Κορακάκης επανέρχεται με μια νέα δισκογραφική εργασία στα γνώριμα μονοπάτια του λαϊκού τραγουδιού που υπηρετεί με συνέπεια και προσήλωση, υπογράφοντας όπως πάντα το στίχο και τη μουσική των τραγουδιών του.
Δεκατέσσερα τραγούδια και ένα οργανικό, πάνω σε ολόκληρη σχεδόν τη λαϊκή ρυθμολογία, απαρτίζουν τονΧωματόδρομο, που διαπνέεται στιχουργικά από την επιμονή του συνθέτη στα ίδια θέματα που πάντα χαρακτηρίζουν τη δουλειά του –τους καυμούς της αγάπης, τα όνειρα, τις αναμνήσεις, τις κοινωνικές αιχμές– με έμφαση αυτή τη φορά στην απόδοση ευθύνης και την αντίθεση σ’ ένα πολιτικά υποθηκευμένο μέλλον.
Στο δίσκο αυτό όμως, ο Καισαριανιώτης δημιουργός δεν στηρίζεται σε παλιούς και γνωστούς ερμηνευτές, αλλά δίνει την ευκαιρία σε νέα και ταλαντούχα παιδιά να αποδείξουν ότι στο λαϊκό τραγούδι υπάρχει συνέχεια και μέλλον. Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο σημείωμα της έκδοσης, «το λαϊκό τραγούδι συνεχίζει το δρόμο του· είναι η φωνή της ψυχής μας, είναι η αλήθεια μας και η νέα γενιά που καλπάζει· υπόσχεται ότι τα καντήλια θα μείνουν αναμμένα».
Έτσι, ο Βασίλης Κορακάκης, η Ανατολή Μαργιόλα, η Ελένη Καπηλίδου και ο Θοδωρής Στούγιος, μοιράζονται το πάλκο με την Μαρία Σουλτάτου, τον Άλκη Μαύρο και τον ίδιο τον συνθέτη, αποτελώντας τις «φωνές» του Xωματόδρομου. Κάτι ανάλογο και στην ορχήστρα, όπου, εκτός από τους Βαγγέλη και Βασίλη Κορακάκη, οι Θανάσης Σοφράς, Τάσος Αθανασιάς, Γιώργος Φουντούκος, συνομιλούν με τους Αντώνη Ξηντάρη, Νίκο Γύρα, Βασίλη Αθανασιά, Θοδωρή Τασούλα και Στράτο Σαμιώτη.
Ο δίσκος κυκλοφορεί από τα μέσα Απριλίου 2012.
Σημειώσεις από την έκδοση
Το λαϊκό τραγούδι συνεχίζει το δρόμο του. Είναι η φωνή της ψυχής μας, είναι η αλήθεια μας και η νέα γενιά που καλπάζει, υπόσχεται ότι τα καντήλια θα μείνουν αναμμένα.
Βαγγέλης Κορακάκης
Μετά από τόσα χρόνια και τόσους δίσκους με τον Βαγγέλη ο Χωματόδρομος είναι ο πιο «Κορακακικός» δίσκος. Είναι «όνομα και πράμα». Γιατί το λαϊκό τραγούδι στους «χωματόδρομους» γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει, άσχετα αν στις «λεωφόρους» στήνουν μεγάλες πίστες… το κακοποιούν και το εκμεταλλεύονται.
Πάρης Μήτσου
Περιεχόμενα
01. Ο έρημος διαβάτης (3:46)
02. Τα αρχαία μυστικά (3:44)
03. Σε δέκα θάλασσες (3:27)
04. Κι εγώ που σ’ αγαπώ (3:45)
05. Κουράζονται οι αγάπες (2:48)
06. Χωματόδρομος (3:37)
07. Θάλασσα βαθιά (2:45)
08. Έγινα παιδί της λύπης (2:55)
09. Νύχτα βαριά (4:05)
10. Άσωτοι ψαράδες (3:08)
11. Νύχτα θα φτάνει δίπλα σου (4:27)
12. Τρελή καρδιά (3:50)
13. Άναψαν οι φωτιές (4:00)
14. Ένα χτύπημα ακόμα (2:56)
15. Ήταν κάποτε μια χώρα (2:55)
16. Ζεϊμπεκάκι αλανιάρικο / Οργανικό (2:35)
Ευχαριστούμε τον Αντώνη Ξηντάρη και τον Τάσο Αθανασιά για τις ατελείωτες ώρες πρόβας και τους Χάρη Μπουκουβάλα και Θωμά Λάπα για την παραχώρηση της κιθάρας και του μπαγλαμά.
Βαγγέλης Κορακάκης, Βασίλης Κορακάκης
Συντελεστές
Στίχοι-Μουσική: Βαγγέλης Κορακάκης
Ενορχήστρωση: Βασίλης Κορακάκης
Τραγουδούν:
Βαγγέλης Κορακάκης (1,6,10,13,15), Μαρία Σουλτάτου (2,7,11), Ανατολή Μαργιόλα (5,9,10,14), Βασίλης Κορακάκης (3,8,10), Ελένη Καπηλίδου (4), Θοδωρής Στούγιος (12), Άλκης Μαύρος (1)
Παίζουν οι μουσικοί:
Βαγγέλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά σόλο
Βασίλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά
Αντώνης Ξηντάρης: κιθάρα (1,3,5,6,8,9,10,13,14,15,16)
Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο
Τάσος Αθανασιάς: ακορντεόν, πιάνο
Γιώργος Φουντούκος: ακουστική κιθάρα (2,4,7,12) και κλασική (11)
Νίκος Γύρας: κλασική κιθάρα (2,7,11)
Βασίλης Αθανασιάς: βιολί
Θοδωρής Τασούλας: κλαρίνο
Στράτος Σαμιώτης: κρουστά
Φωνητικά: Ανατολή Μαργιόλα (1,6,8,10), Βασίλης Κορακάκης (1,5,9,14,15), Ελένη Καπηλίδου (3),Βαγγέλης Κορακάκης (5,8,9), Άλκης Μαύρος (1,6)
Ηχοληψία-Μίξεις-Mastering: Θοδωρής Μανωλίδης / Studio Aeolia
Επιμέλεια κειμένων: Κωνσταντίνα Μήτσου
Εξώφυλλο: Αντώνης Καπίρης (www.tangram.gr)
Διεύθυνση παραγωγής: Μαριάννα Κορακάκη
Παραγωγή: ΔΙΚΤΥΟ Π.Μ. ΕΠΕ, Βαγγέλης Κορακάκης (2012)
Φωτογραφία εξωφύλλου: Καισαριανή 1937 μέσα από το φακό πλανόδιου φωτογράφου. Ο αμαξάς-γαλατάς είναι ο Βαγγέλης Κορακάκης (αδελφός του παππού του σημερινού δημιουργού). Οδηγούν τα ανήψια του, ο Βασίλης Κορακάκης με το καμτσίκι και δίπλα ο αδελφός του, Μιμίκος Κορακάκης.
Κυκλοφορία: Απρίλιος 2012
Δημοσιεύματα
Δυόμιση χρόνια σχεδόν μετά τις «Λεβέντικες καρδιές» με το Λάκη Χαλκιά, ο Βαγγέλης Κορακάκης επανέρχεται στη «λεωφόρο» της δισκογραφίας, μέσω του «Χωματόδρομου», του νέου του δίσκου… (Αν και για τη δισκογραφία, έτσι όπως είναι σήμερα, περισσότερο ταιριάζει ο όρος «χωματόδρομος» παρά «λεωφόρος»). Και για άλλη μια φορά καταθέτει έναν καθαρό και αυθεντικό λαϊκό δίσκο. Αν θα έπρεπε να δώσω ένα χαρακτηρισμό στο Βαγγέλη, θα ήταν «δημιουργός εμπιστοσύνης». Κι αυτό γιατί, με την αναγγελία και μόνο της έκδοσης μιας νέας δουλειάς του, ξέρω πως θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έχω από ένα δίσκο, πολύ περισσότερο λαϊκό.
(…) Ίσως ο «Χωματόδρομος» να είναι ο πιο πολυρυθμικός δίσκος του Κορακάκη. Εκτός από τα κλασικά ζεϊμπέκικα, τα καμηλιέρικα, τα χασάπικα και τα χασαποσέρβικα, ακούμε ένα βαλς, μια ρούμπα κι ένα κομμάτι σε 5/8. Είναι αξιοσημείωτο επίσης, πως για λιγοστή φορά σε τραγούδι του, ακούγεται κλαρίνο σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάποια από τα τραγούδια έχουν αρκετά χρόνια που γράφτηκαν, όπως το «Ήταν κάποτε μια χώρα», το οποίο επρόκειτο να μπει το 1993 στο «Λαύριο», αλλά τότε ξέσπασαν τα γεγονότα με το Μακεδονικό ζήτημα και ο Κορακάκης δεν ήθελε να συνδυαστεί το τραγούδι με το θέμα αυτό. Καλύτερα όμως, γιατί σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ακούγοντας το, στο ηχητικό που συνοδεύει το κείμενο, θα καταλάβετε το γιατί…
Όπως έχει δηλώσει ο λαϊκός δημιουργός, αρχικά ήταν στη σκέψη του να βγάλει δυο δίσκους, έναν με τα πιο λαϊκά τραγούδια κι έναν με τα λυρικότερα. Προτίμησε όμως τελικά να ηχογραφήσει έναν. Στιχουργικά κινείται πάνω-κάτω στα ίδια θέματα που τον απασχολούν όλα αυτά τα χρόνια και τα εκφράζει με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια. Οι καημοί της αγάπης, τα όνειρα αλλά και οι κοινωνικές αναφορές, που ενώ κάποιες φορές θυμίζουν τα θέματα που χρησιμοποιούσαν οι λαϊκοί συνθέτες μετά τον πόλεμο και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60, βλέποντας τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως σήμερα είναι αναχρονιστικά. Κάθε άλλο…. Μακάρι να ’τανε τα πράγματα αλλιώς…. Χρησιμοποιεί δε λέξεις και περιγραφές, που έχουν σχεδόν εξαφανισθεί όχι μόνο από το λαϊκό τραγούδι, αλλά από τη γλώσσα μας γενικότερα, όπως ο «επενδύτης», ο «έρημος αλήτης», τα «συντρίμμια», «της αγάπης ο αλήτης» κλπ…
Όσο για τους ερμηνευτές, μαζί με μια από τις σημαντικότερες σημερινές ελληνίδες ερμηνεύτριες τη Μαρία Σουλτάτου, συμμετέχει μια ελπιδοφόρα ομάδα από νεότερους τραγουδιστές όπως η ξεχωριστή Ανατολή Μαργιόλα, η Ελένη Καπηλίδου, ο Βασίλης Κορακάκης και ο Θοδωρής Στούγιος, ενώ ο Βαγγέλης Κορακάκης για άλλη μια φορά δίνει το δικό του στίγμα με την ιδιαίτερη φωνή του. Θεωρώντας τον Κορακάκη σαν ερμηνευτική συνέχεια του Μάρκου και του Στέλιου Κηρομύτη, νομίζω πως είναι από τους λίγους συνθέτες, που ενώ δεν έχουν τη σπουδαία φωνή ενός τραγουδιστή, προσωπικά τουλάχιστον, τον ακούω πολύ ευχάριστα. Κι όλα αυτά, ενώ δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για πολλές από τις φωνές των τραγουδοποιών που υπερασπίζονται ερμηνευτικά τα τραγούδια τους…
Θανάσης Γιώγλου, διαδικτυακό περιοδικό Όγδοο (Παρασκευή 4/5/2012)
Φόρμα Παραγγελίας
[contact-form-7 404 "Δεν βρέθηκε"]
