Στριμάδι
|
Άντα Πίτσου
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες : |
Περιγραφή
Με τον τέταρτο δίσκο της, ενάμισυ χρόνο μετά το Αστράφτουμε (2007, Δίκτυο) και λιγότερα από τρία χρόνια από την Υπόγεια πτήση (2006, Δίκτυο), η Άντα Πίτσου συνεχίζει την περιπλάνηση στα μουσικά τοπία των συνειρμών και των αισθήσεων, ξεφεύγοντας από την πεπατημένη. Αυτή τη φορά προσεγγίζει το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι, με τον γνωστό και ολότελα προσωπικό της τρόπο, ήτοι «ενορχηστρώνοντας ατονικά, στιχουργώντας ελεύθερα, παίζοντας κρυφτό με τις φόρμες και ερμηνεύοντας ελλειπτικά» –όπως σημειώνει οΑργύρης Ζήλος σε κριτική του για τον προηγούμενο δίσκο της.
Στοιχεία ετερόκλητα ορίζουν το Στριμάδι: μπουζούκι και μπαγλαμάς συναντούν όργανα ηλεκτρικά και ρυθμούς πολύπλοκους, μέσα από τη μορφολογία του ρεμπέτικου και την έλλειψη της τζαζ. Ο έρωτας πάει για ψυχανάλυση, ένας μαύρος γάτος διαβαίνει το Γιοφύρι της Άντας και όλα ενοποιούνται μέσα από τις αντιθέσεις τους. Τι «στριμάδι» θα ήταν άλλωστε χωρίς αυτές;
Μαζί με την Άντα Πίτσου, τη “σκηνή” στο Στριμάδι μοιράζονται μερικοί από τους σημαντικότερους μουσικούς της σύγχρονης ελληνικής -και όχι μόνο- δισκογραφίας (Μανόλης Πάππος, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Νίκος Παπαβρανούσης και Vojislav Ivanovich), σε μια πραγματικά αξιοπρόσεκτη παραγωγή.
Περιεχόμενα
01. Οργανικό (1:57)
02. Στριμάδι (3:32)
03. Το γιοφύρι της Άντας (3:27)
04. Κυρ ψυχαναλυτά μου (3:23)
05. Σκιά (4:03)
06. Μαύρος γάτος (4:38)
07. Βασιλική (5:07)
08. Αγκάθι (3:29)
09. Απατεώνας (4:02)
10. Καμμένος (3:09)
11. Οργανικό (2:42)
Συντελεστές
Στίχοι, σύνθεση, ενορχήστρωση, τραγούδι: Άντα Πίτσου
Άντα Πίτσου: μπαγλαμάς
Μανόλης Πάππος: μπουζούκι
Γιώτης Κιουρτσόγλου: ηλεκτρικό και άταστο μπάσο
Vojislav Ivanovich: ηλεκτρική, ακουστική και κλασσική κιθάρα
Νίκος Παπαβρανούσης: τύμπανα
Επιμέλεια παραγωγής: Άντα Πίτσου
Ηχοληψία, μίξη, mastering: Κώστας Μπώκος / Studio 19
Εξώφυλλο: Ζάχος Παπαδόπουλος
Επιμέλεια εξωφύλλου: Κώστας Κάτσουλας
Κυκλοφορία: Μάρτιος 2009
Δημοσιεύματα
Δεν υπάρχει και κάτι που να µην το ‘χει “πειράξει”, ροκ, τζαζ, φανκ, ποπ, ηλέκτρο, τρανς, σανσόν… Στα “λαϊκά” της, τώρα, οι φυγόκεντρες οργανοδοµές (µπαγλαµάς, µπουζούκι, ηλ. µπάσο, ηλ., ακουστική, κλασική κιθάρα) µόνο µ’ ένα παραβατικό χιούµορ θα ενίσχυαν τους θεµατικούς αρµούς τους – οι στυλιστικοί ούτως ή άλλως δεν την πολυαπασχολούν… (Δίκτυο)***
Αργύρης Ζήλος, περιοδικό Αθηνόραμα (16/7/2009)
Η Άντα Πίτσου είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα μουσική περίπτωση. Γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας και σε ηλικία πέντε ετών ήρθε στην Ελλάδα, όπου ξεκίνησε μαθήματα τραγουδιού, πιάνου, κιθάρας και θεωρητικών. Συνέχισε τις μουσικές σπουδές στο Bennington College στις ΗΠΑ και αργότερα στο New England Conservatory, με μεταπτυχιακό στη σύνθεση. Έχει γράψει μουσική για θέατρο και χορό (μιμική), ενώ παρουσιάζει τη δουλειά της σε ζωντανές εμφανίσεις. Μέχρι σήμερα είχαν εκδοθεί τρεις δίσκοι με δική της μουσική (Μέθη– 2003, Υπόγεια Πτήση– 2005 και Αστράφτουμε -2007), που και στους τρεις θα βρούμε παραδοσιακά ή κλασικά στοιχεία, επεξεργασμένα όμως με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίζονται οι μορφικές αντιθέσεις. Με το Στριμάδι, η Πίτσου επιχειρεί να προσεγγίσει τον κόσμο του ρεμπέτικου, βοηθούμενη από το μπουζούκι του Μανόλη Πάππου, το ηλεκτρικό μπάσο του Γιώτη Κιουρτσόγλου και τις κιθάρες του Vojislav Ivanovich. Πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη σύγχρονη μουσική απόπειρα, που όμως υπονομεύεται από την αφέλεια αρκετών στίχων, οι οποίοι βρίσκονται σε εμφανή αντίθεση με το υψηλό επίπεδο της μουσικής. Αλλά και από το ότι η ίδια η δημιουργός επιμένει να επωμίζεται μόνη της το τραγουδιστικό μέρος, χωρίς όμως την απαιτούμενη ερμηνευτική πλαστικότητα για κάτι τέτοιο. Όπως και να’ χει, θα περιμένω τον επόμενο δίσκο της με εύλογο ενδιαφέρον πάντως.
Αλέξης Βάκης, περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ
Φόρμα Παραγγελίας
[contact-form-7 404 "Δεν βρέθηκε"]
